Een kopje koffie, wit busje, 2
leraren en 7 leerlingen; dè ingrediënten voor een leuk reisje.
Woensdag 7 nov om 13.15 uur
vertrokken we.
Bestemming: Leipzig.
Reden: bezoek aan zonnecelbedrijf
Q-cells voor profielwerkstuk.
Mr Neuraij als chauffeur, mr
Savelkouls als kaartlezer. Contactpersoon in Leipzig: Leo v/d Holst.
22.30 uur.
Na een lange reis strekken wij onze benen en
stappen de ijzige kou in. ‘Dingdong’, geen gehoor. Ook de straat is stil
en leeg. Gelukkig komt een man te hulp. Hij slaapt hier ook en wil ons
wel binnen laten. Tringgg. Mr Savelkouls doet het woord, in het Engels.
We zijn per slot van rekening in Duitsland.
“We’re fully booked. You made a reservation?(….) You’re already
inside? I’ll be there in 10 mins.”
Hotel-eigenaar, hotel, tijd ,
omgeving; er werden vergelijkingen met ‘the Hostel’gemaakt, een
horrorfilm die ik gelukkig niet had gezien. Wegens kamergebrek jongens
in één appartement, meiden samen met mr Neuraij en mr Savelkouls, wat
voor één keer een geruststelling was. Om 24 uur pizzadiner (met dank aan
Leo en zijn stamrestaurant). Hoewel mr Neuraij zich beklaagde over
geluidsoverlast, hadden we al met al een rustige nacht. Na het ontbijt
kwam Leo ons halen voor een bezoek aan het Stasimuseum waar we alles te
weten kwamen over de geheime dienst van de voormalige DDR. Toen gingen
we richting Thalheim, waar Q-cells gevestigd is. Om meteen goed te
beginnen hebben we eerst geluncht in de kantine, waarna we een lezing
kregen over het bedrijf, verzorgd door Constantin en Karsten. Hierop
volgde een rondleiding langs het productieproces van de zonnecellen. Na
een foto in de witte stofjassen en een rondritje over Solar Valley
gingen we richting het hotel. Voor leuke restaurantjes moet je blijkbaar
bij Leo zijn, want ook de tweede avond hebben we heerlijk gegeten.
